درباره پیامبر خدا « الیاس » و زندگى اش ، احادیث و قصه هایى در منابع سنى و شیعه آمده است اما به قوّت و صحت احادیث « خضر نبی  » نیست .

کمال الدین  داستان « معمر ابن أبى الدنیا » را آورده که در زمان جاهلیت، خضر و الیاس را دید و آنها به او بشارت آمدن پیامبر(صلى الله علیه وآله) را دادند و گفتند که زنده مى ماند تا عیسى(علیه السلام) را در آخر الزمان ببیند .

بحار دعایى را از پیامبر روایت کرده که براى ایمنى از دزدى ، غرق شدن و سوختن است . همچنین افزوده است : خضر و الیاس یکدیگر را در هر موسم حج مى بینند ، و هنگام جدا شدن ، این کلمات را مى خوانند :

« بسم الله ، ما شاء الله ، لا قوة إلا بالله ، ماشاء الله ، کل نعمة فمن الله ، ماشاء الله ، الخیر کلّه بید الله ، ما شاء الله ، لا یصرف السوءَ إلا الله » .

کافى از مفضل بن عمر آورده است که خدمت امام صادق(علیه السلام) رسید . امام دعایى به سریانى مى گفت و مى گریست . امام گفت که این ، دعاى نبى الله الیاس(علیه السلام)است که در سجود مى گفت : خدایا ! آیا عذابم مى کنى ، در حالى که تمام وجودم را تشنه و مشتاق تو کرده ام ؟! آیا عذابم مى کنى ، در حالى که صورتم را براى تو بر خاک ساییده ام ؟! آیا عذابم مى کنى ، در حالى که براى رضاى تو از گناهان دورى کرده ام ؟! آیا عذابم مى کنى ، در حالى که براى تو شب زنده دارى کرده ام ؟!

سپس امام افزود : خدا به او وحى کرد که سرت را بلند کن ، تو را عذاب نخواهم کرد ! الیاس به خدا عرض کرد : اگر بگویى عذاب نمى کنم اما بعداً عذابم کنى ، چه ؟! آیا بنده ات نبودم و تو پروردگارم نبودى ؟! خدا وحى کرد : سرت را بلند کن ، تو را عذاب نمى کنم ، چون وقتى وعده اى دادم ، به آن وفا مى کنم .

المحاسن از ابو عبدالله(علیه السلام) آورده است که رسول خدا فرمود : کرفس بخورید که غذاى الیاس ، یَسَع و یوشع بن نون است . ( کافى ۶/۳۶۶ ; مکارم الأخلاق /۱۸۰ ) .

در بحار  قصه نبى الله الیاس به نقل از وهب بن منبه و ابن عباس آمده که گزیده آن چنین است : او ، از پیامبران بنى اسرائیل بود . خداوند او را در بعلبک براى سِبط و نواده هاى بنى اسرائیل برانگیخت و پس از داود(علیه السلام) یعنى در زمان حکومت رومیان ، آمد. همسر پادشاه ، رومى فاجرى بود و آنان بُتى به نام « بَعْل » را مى پرستیدند . خداوند در مورد الیاس مى فرماید : « الیاس از فرستادگان ما بود . چون به قوم خود گفت: آیا پروا نمى کنید ؟ آیا « بَعْل » را مى پرستید و بهترین آفرینندگان را وا مى گذارید ؟! خدا پروردگار شما و پدران پیشین شماست ! پس او را دروغگو شمردند و در آتش احضار خواهند شد ، مگر بندگان پاکدین خدا ، و براى او میان آیندگان ، آوازه نیک به جا گذاشتیم » . (صافات /۱۲۳ ـ ۱۲۹)

الیاس را تکذیب کرده و به او اهانت نمودند . او را ترساندند و به آزار و اذیت او پرداختند . بنابراین از میان آنها گریخت و در کوهى صعب العبور پناه گرفت و هفت سال به تنهایى در آن جا ماند و از گیاهان زمینى و میوه درختان مى خورد . خدا قومش را گرفتار قحطى کرد و عزیزترین پسر پادشاه ، بیمار شد ، به طورى که امیدى به سلامتى او نمى رفت . از بُت پرستان خواستند که (نزد بت) شفاعت وى را کرده ، شفایش را بخواهند اما سودى نبخشید . پس شخصى را به دنبال الیاس(علیه السلام) در کوه فرستادند که از آنجا پایین بیاید و شفاعت شان را نزد خدا بکند .

الیاس از کوه پایین آمد و دعا کرد ، خدا هم فرزند پادشاه را شفا داد و باران بارید . . .

در آخر روایت آمده است : سپس الیاس ، « یَسَع » را جانشین خود کرد . خدا به الیاس پر و بال داد و در هاله اى از نور ، او را به آسمان بُرد. از آسمان ، کسا (بالاپوش) الیاس را براى « یَسَع » انداخت و وى را پیامبر بنى اسرائیل کرد و برایش وحى فرستاد و یاریش کرد . بنى اسرائیل او را بزرگ شمردند و از هدایتش بهره مند شدند .

از طبرسى نقل کرده است که خدا او را از میان مردم بالا برد و لذت خوردن و آشامیدن را از وى گرفت و بر او پر و بال پوشاند ، پس آدمى فرشته گونه ، زمینى ـ آسمانى شد . آن گاه خدا دشمنى را بر پادشاه و قومش ، مسلّط کرد که شاه و زنش را کشت . بعد خدا « یَسَع » را به عنوان رسول برانگیخت که بنى اسرائیل به او ایمان آورده ، احترام کرده و به دستورش عمل نمودند .

بحار الأنوار  از امام صادق(علیه السلام) آورده است : پادشاه بنى اسرائیل عاشق زنى از غیر بنى اسرائیل شد که بت پرست بودند . شاه از او خواستگارى کرد ، زن گفت : به شرطى مى پذیرم که بُت را با خودم بیاورم و در دیار تو آن را بپرستم . شاه نپذیرفت ، ولى مجدداً از او خواستگارى کرد تا اینکه سرانجام خواسته آن زن را پذیرفت و در حالى که بُت را همراهش آورده بود ، با وى ازدواج کرد . هشتصد مرد بت پرست همراه زن آمدند … در نهایت ، دچار قطحى شدند . از الیاس درخواست کمک کردند ; شاه به نیکى توبه کرد ، حتى لباس مویین و خشن پوشید ، پس خدا برایشان باران و سرسبزى فرستاد .

ایراد این گونه روایات ، ضعف استناد آن به اهل بیت(علیهم السلام) است ، و به سبب ساختار غیر منطقى اش در برخورد خدا با پیامبران ، بیشتر به مبالغه گویى اسرائیلیات شبیه است . سپس در ادعایشان مبنى بر اینکه بنى اسرائیل هدایت شده و به الیاس و « یَسَع »(علیهما السلام) ایمان آوردند ، یا ادعایشان بر اینکه یهود بر خود حاکم بودند . اما باید دانست که آنها زیر نظر حکومت روم بوده و حاکمانشان توسط رومیان منصوب مى شدند ، و این وضع یهود را به ستوه آورده بود ! دژ بعلبک پرستشگاه بت پرستان رومى بود ، چنان که پرسش حضرت الیاس که ( آیا بُت « بَعْل » را مى پرستید و بهترین آفریدگار را وا مى نهید ؟! صافات /۱۲۵ ) دلالت دارد که او براى مشرکان رومى و پیروان یهودى آنها مبعوث شده بود .

کافى از ابن حریش از امام محمد جواد(علیه السلام) آورده است که ابوعبدالله(علیه السلام) فرمود : هنگامى که پدرم ، کعبه را طواف مى کرد ، مردى که عمامه کوچکى بر سر داشت و معلوم نشد از کجا آمد ، مانع طواف پدرم شد . پدرم او را به سرایى ، کنار صفا برد . او به دنبال من فرستاد ، بنابراین سه نفر شدیم . آن مرد به من گفت : اى فرزند رسول خدا ، خوش آمدى ; سپس دستش را بر سرم گذاشت و گفت : اى امین خدا پس از پدرانت ، خدا خیر تو را زیاد گرداند ! (آن گاه رو به پدر کرده ، عرض نمود )اى ابو جعفر ! اگر مى خواهى سخن بگو، وگرنه من سخن بگویم، اگر مایلید بپرسید و گرنه من بپرسم . اگر مى خواهید، من اخبارى بگویم تا تصدیقم کنید و گرنه (از شما بشنوم و) تصدیق کنم !

پدر فرمود : من هم همین را مى خواهم . مرد گفت : اگر از من مى پرسى ، مبادا به زبان چیزى بگویى اما در دلتان مقصود دیگرى داشته باشى ] = توریه و تقیه نکنید [ ! پدر فرمود : کسى این کار را مى کند که دو نظر و رأى دارد و یکى بر عکس دیگرى است ، اما خدا ابا دارد علمى داشته باشد که در آن اختلاف هست. مرد عرض کرد : درخواستم همان بود که گفتم . درباره مطالبى توضیح بفرمایید که در آن اختلاف نیست ، چه کسى آن را مى داند ؟! پدر فرمود : تمامى دانش نزد خداى بلند مرتبه است اما آنچه که باید بندگان بدانند ، نزد اوصیا(علیهم السلام) است .

مرد عمامه اش را باز کرد و درست نشست و در حالى که صورتش از شادى مى درخشید ، گفت : همین پاسخ را مى خواستم و براى شنیدن این گونه جواب ها خدمت شما رسیدم . مى دانستم دانشى که در آن اختلافى نیست ، نزد اوصیا یافت مى شود اما چگونه آن را آموخته اند ؟! فرمود : چنان که رسول خدا آموخته بود ، اما آنچه را که رسول الله مى دید ، اوصیا نمى بینند ، چون ایشان پیامبر بود ، و اوصیا « محدَّث »(۱) هستند . پیامبر از محضر خدا وحى دریافت مى کرد اما اوصیا دریافت نمى کنند .
ـــــــــــــــــــــــــــ
۱ ـ یعنى فرشتگان با آنان سخن مى گویند اما دیده نمى شوند .

مرد عرض کرد : درست فرمودى ، اى فرزند رسول الله ! پرسش مشکلى دارم: درباره این دانش بفرما ، چرا همان گونه که براى رسول الله پیش مى آمد ، اکنون رخ نمى دهد ؟! پدرم خندید (۱) و فرمود : خدا کسى را بر علمش آگاه مى کند که قلبش با ایمان اطمینان یافته است ، چنان که بر رسول الله شرط و حکم کرد که بر آزار قومش ، شکیبایى کند و جز به دستور خدا با آنان جهاد ننماید . و رسول خدا آنقدر امور را پنهان کرد تا بالاخره وحى رسید که: « آنچه را بدان مأمورى ، آشکار کن و از مشرکان روى برتاب » ( حجر/۹۴ ) .
ـــــــــــــــــــــــــــــ
۱ ـ  (چون سؤال سختى نبود ، یا مى دانست که پرسشگر درصدد امتحان کردن امام است)

سوگند به خدا ! اگر مأموریتش را پیش از نزول آیه آشکار مى کرد هم در امن و امان بود اما چون اطاعت خدا را در نظر داشت و از مخالفت با او پروا داشت ، خویشتن دارى کرد . دوست دارم بدانى دانشى که در آن اختلافى وجود ندارد ، همراه « مهدى » امت است . در زمان او ، فرشتگان میان آسمان و زمین با شمشیرهاى آل داوود ، روح کافران مرده را عذاب مى دهند و روح افراد زنده اى که مانند آنها هستند، بدیشان ملحق مى شود.

سپس امام شمشیرى بیرون آورد و فرمود : ببین ! این یکى از آن شمشیرهاست . و افزود : سوگند به خدایى که محمد(صلى الله علیه وآله) را براى آدمیان برانگیخت ، (مطلب همان است که گفتم) !

در این هنگام مرد عمامه اش را برداشت و گفت : من الیاسم . درباره آنچه از شما پرسیدم و راجع به خود گفتم ، ناآگاه نبودم اما دوست داشتم این حدیث بماند و باعث دلگرمى یارانت باشد . . .

در آخر حدیث آمده است : مرد (= الیاس)گفت : گواهى مى دهم شما دارنده حکمتى هستید که در آن شک و شبهه اى نیست . ]امام مى افزاید :[ سپس برخاست و رفت و دیگر او را ندیدم .

به نقل از همین منبع ، بحار الأنوار  روایت را آورده است که شاید بهترین نصّ درباره حیات الیاس(علیه السلام)باشد ، اما در حاشیه بحار آمده است : « حسن بن عباس بن حریش » راوى ضعیفى است که به حدیثش اعتنا نمى شود . شیخ نجاشى در کتاب رجال خود  از وى نام بُرده و مى گوید : « بسیار ضعیف است . نگاشته اى در فضل « إنّا أنزلناه . . . » دارد اما احادیث کتاب سست ، و با الفاظ و عباراتش ، مضطرب است » . خلاصة الرجال مى نویسد که ابن غضائرى مى گوید : وى ابو محمد است و ضعیف مى باشد . از ابو جعفر(علیه السلام) در فضیلت « إنا أنزلنا . . . » روایاتى را در یک کتاب جمع کرده است اما عباراتى فاسد دارد . ظاهرش گواهى مى دهد که روایات جعلى است . بدین راوى اعتنا نشده و احادیثش نوشته نمى شود .

موعود

موشک‎های نظامی ساخته شده‎اند تا مواد منفجره را به محل هدف برسانند و پس از اصابت، با انفجار حاصله آن را از بین ببرند. این محموله در بخشی از موشک که اصطلاحاً به آن سر جنگی (کلاهک جنگی Warhead) گفته می‎شود قرار می‎گیرد.

در موشک‎های بالستیک قدیمی و برخی از موشک‎های بالستیک فعلی، سرجنگی ثابت است یعنی موشک در مرحله نهایی حرکت، به همراه کل بدنه خود به سمت زمین می‎آید. در حالی که در موشک‎های جدید، سرجنگی جدا شونده است یعنی بخش مربوط به محموله انفجاری پس از مرحله اوجگیری از موشک جدا شده و به سمت زمین حرکت می‎کند.

خانواده موشک‎های بالستیک راهبردی (استراتژیک) ایرانی که بیشترین تعداد آنها را نمونه‎های گوناگون شهاب تشکیل می‎دهند از انواع این سرجنگی‎ها بهره‎مند هستند که هر یک مربوط به عملیات خاصی است. از اینرو در این گزارش بیشتر به بررسی کلاهک‎های جنگی موشک‎های بالستیک از نسل شهاب می‎پردازیم. همچنین با توجه به اهمیت موشک راهکنشی (تاکتیکی) فاتح-۱۱۰ و نمونه دریایی آن اشاره‎ای نیز به خصوصیات سرجنگی آن خواهیم کرد.

این کلاهک‎ها صرف نظر از ثابت یا جدا شونده بودن، دستکم از سه وجه قابل بررسی و مقایسه هستند: وجود قابلیت هدایت، خصوصیات شکلی و نوع محموله جنگی.

در صورت جدا شونده نبودن، وجود قابلیت هدایت و تصحیح مسیر برای کلاهک بستگی به خود موشک دارد. عمده موشک‎های بالستیک با استفاده از سامانه کنترل بردار رانش راهبری(کنترل) می‎شوند بنا بر این پس از اتمام سوخت و خاموش شدن پیشران، قابل هدایت و راهبری نیستند.

سرجنگی‎های جدا شونده نیز معمولاً ‌فاقد هدایت هستند و از اینرو به صورت ذاتاً‌ پایدار طراحی می‎شوند تا پس از ورود مجدد به جو و ایجاد نیروهای آیرودینامیکی بر اثر حرکت روی بدنه به سمت زمین جهت گرفته و به مختصات انتهایی مسیر حرکت خود برسند.

از جمله موشک‎هایی با کلاهک هدایت شونده در دنیا موشک بالستیک ضد کشتی DF-21 چینی است که از سامانه راداری برای شناسایی هدف برای تغییر مسیرهای لازم بهره می‎برد. برخی از کشورهای دیگر نظیر هند نیز برای ساخت کلاهک‎هایی که در قوس نزولی مسیر پرواز قابل  هدایت باشند تلاش کرده‎اند.

از آنچه در ظاهر پیداست، می‎توان نتیجه گرفت سرجنگی موشک‎های بالستیک ایرانی از نسل شهاب و نمونه‎های توسعه یافته از روی آن از نوع هدایت شونده با سطوح آیرودینامیکی نیستند و در صورتی که از موتورهای راکتی کوچک واکنشی به عنوان راه حل معمول در پرتابه‎های خارج از جو (یا سایر راه‎های ممکن) در آنها استفاده نشده باشد این کلاهک‎ها پس از خاموش شدن پیشران موشک و طبعاً پس از جدایی از بدنه موشک قابل تصحیح مسیر نیستند.

برخی رسانه‎های خارجی بر مبنای تصاویر موشک‎های دوربرد ایرانی در رژه نیروهای مسلح، وجود موتورهای راکتی کوچک در سرجنگی آنها را گزارش کرده‎اند. تصاویر لحظه اصابت سرجنگی موشک شهاب-۳ به هدف در یکی از رزمایش‎های موشکی پیامبر اعظم(ص) نشان از خطای بسیار اندک و کم‎نظیر آن (به نسبت سایر موشک‎های میان‎برد) دارد.

در هر صورت چنین دقتی باید به طریقی تأمین شده باشد و این روش محدود به شهاب-۳ نبوده و قطعاً در سایر نمونه‎های توسعه یافته از آن نیز وجود دارد.

موشک بالستیک کوتاه‎برد فاتح-۱۱۰ با توجه به بهره‎مندی از بالک‎های کنترلی روی سرجنگی، تا انتهای مسیر قابل هدایت و راهبری (کنترل) است. برخی از نمونه‎های فاتح به نظر می‎رسد دارای سرجنگی جدا شوند باشند هر چند که برای موشکی در این رده، چنین چیزی مرسوم نیست اما در صورت وجود این امکان در فاتح-۱۱۰ یا نمونه ضد کشتی آن یعنی «خلیج فارس» می‎توان با اطمینان گفت احتمال مورد اصابت قرار گرفتن این سرجنگی کوچک که سرعتی بالا دارد توسط سامانه‎های ضدموشکی دشمن مانند پاتریوت بسیار اندک است خصوصاً در صورتی که چندین فروند از این موشک همزمان در محدوده عملکرد سامانه‎های فوق باشند کار انهدام آنها توسط دشمن دشوارتر نیز می‎شود.

نمونه‎های مختلف این موشک دارای محموله انفجاری شدید است که در نمونه‎های زمین به زمین سرعت آن نسبت به نمونه دریایی بیشتر است. این موشک همچنین از سامانه‎های پیشرفته هدایت و ناوبری برخوردار است.
 

نگاهی به فناوری‎های موجود در کلاهک‎های جنگی موشک‎های بالستیک جهان نشان می‎دهد در برخی از آنها که رسیدن به دقت بالا مهم است از سامانه‎های هدایت و ناوبری خاصی در مراحل میانی و نهایی پرواز استفاده می‎شود. به عنوان مثال در موشک‎های دوربرد از سامانه‎هایی مانند ناوبری جهانی یا ستاره‎ای در فاز میانی و از سامانه‎های راداری در فاز نهایی برخورد به هدف (مانند موشک پرشینگ-۲ آمریکا و DF-21 چین) استفاده می‎شود.

همچنین در زمینه هدایت و راهبری (کنترل) نیز لبه پژوهش‎های علمی دنیا معطوف به سامانه‎های جدیدی مانند عملگرهای پلاسمایی است که سرعت واکنشی در حدود ۱۰ برابر سطوح آیرودینامیکی مانند بالک دارند. این سامانه در آمریکا روی گلوله‎های ۱۵۵ میلیمتری توپخانه در حال آزمایش است.

از نظر ظاهری، اولین انواع سرجنگی‎های شهاب، مخروطی ساده بودند که بعدها با دو نوع دیگر، تنوع یافتند. نوعی که در اینجا آن را «سه مخروطی» می‎نامیم با دو بخش مخروطی که اولی زاویه بیشتری دارد شروع شده و به واسطه یک حجم استوانه ای با طول قابل توجه به بخش مخروطی سوم می‎رسد. این ترکیب به نظر می‎رسد امروزه معمول‎ترین ترکیب هندسه ظاهری کلاهک‎های جنگی موشک‎های بالستیک کشور است زیرا علاوه بر خانواده شهاب، در موشک‎های قیام و سجیل-۱ و ۲ و عاشورا و قدر-۱ و قدرF و موشک جدید قدرH نیز دیده می‎شود.
 

دقت در تصویر فوق نشان می‎دهد سرجنگی موشک‎های قدر و سجیل مشابه موشک قیام هستند که با افزوده شدن یک سطح مخروطی واسط به بدنه بزرگتر این موشک‎ها متصل شده‎اند. در واقع باید این بخش واسط در بالا قطری مشابه موشک قیام و در پائین قطری مشابه قدر و سجیل داشته باشد. بنا بر این بخش اصلی سرجنگی موشک‎های کشور می‎تواند مشترک باشد که ضمن صرفه اقتصادی بیشتر، انعطاف‎پذیری عملیاتی بالاتری نیز ایجاد می‎نماید.

نوع دیگر که آن را «دومخروطی» می‎نامیم، با یک حجم مخروطی از دماغه شروع شده و به واسطه یک حجم استوانه‎ای کوتاه به بخش مخروطی انتهایی می‎رسد.

سرجنگی موشک‎های دوربرد از جو خارج شده و پس از طی بخش قابل توجهی از مسیر خود در خارج از آن مجدداً به جو بازگشته و به سوی هدف سرازیر می‎شوند. در این شرایط و با توجه به نبود هدایت، کلاهک پایدارتر مناسب‎تر است پس منطقی خواهد بود که در نسل‎های جدید شهاب، قیام و سجیل خبری از نوع مخروطی ساده نباشد. خصوصاً با توجه به کم بودن ضریب نیروی مقاوم این طرح کلاهک، رسیدن موشک سجیل به سرعتی منحصر به فرد در هنگام اصابت به هدف ممکن شده است.

به گزارش مشرق، اخیراً مقامات دفاعی کشور به نمونه‎ای از موشک‎های بالستیک ایرانی اشاره کرده‎اند که سرعت سرجنگی آن به مراتب بیش از موشکهای گذشته رسیده و قابلیت اجرای عملیات ضد کشتی در برد بلند را دارد. این موشک و سرجنگی آن را می‎توان سریع‎ترین سلاح موشکی ایرانی دانست.
 

متخصصان کشورمان با بهره‎گیری از طرح‎های موجود و اجرای محاسباتی که دارای پیچیدگی‎های علمی و فنی بالایی است اقدام به بهسازی طرح کلاهک موشک‎های کشورمان کرده اند. علاوه بر محاسبات آیرودینامیکی و دینامیک پروازی، تولید موادی که درجه حرارت بسیار بالای ایجاد شده در چنین سرعت‎هایی را تحمل کرده و امکان اتمام مأموریت را به سرجنگی بدهد نیز از مسائل بسیار پیچیده در رسیدن به این موفقیت است.

از نظر ماهیت عملکردی سر جنگی، دسته بندی از نظر منفرد یا غیر منفرد بودن آن صورت می‎گیرد. کلاهک منفرد، نوع معمول و پایه کلاهک هر موشکی است. این سرجنگی بسته به مأموریت تعریف شده برای آن می‎تواند انفجاری شدید، ترکش‎زا، آتش‎زا و … باشد که در موشک‎های بالستیک عموماً از نوع انفجاری شدید است. جرم سرجنگی منفرد نسل‎های اول موشک شهاب-۳ که در کلاهک مخروطی ساده جا داده شده‎اند از نوع انفجاری شدید است.

نوع دیگر، کلاهک «چندگانه» یا «مجتمع» است که در واقع از کنار هم قرار گرفتن تعدادی کلاهک کوچکتر حاصل شده است و پس از جدا شدن کلاهک اصلی از موشک و در زمان مطلوب، این کلاهک‎های کوچک از سرجنگی اصلی جدا شده و با فاصله گرفته از هم به نقاط مختلفی برخورد می‎کنند.

نوع دیگری از سرجنگی‎های موشک‎های ایران، «بارانی» نامیده شده است. این کلاهک نیز از تعداد زیادی بمبچه تشکیل شده اما فرایند عملکرد آن با خوشه‎ای متفاوت است به طوریکه پس از رسیدن به سطح زمین این مهمات به صورت شعاعی به اطراف پراکنده می‎شوند.

 

کلاهک تعدادی از موشک‎های شهاب در آخرین موشکی رزمایش پیامبر اعظم(ص) که به سمت پایگاه هوایی شبیه‎سازی شده دشمن شلیک شدند از نوع خوشه‎ای یا بارانی بوده است. این دو نوع، بهترین سرجنگی برای انهدام هدف‎هایی مانند هواپیما و بالگرد که برخی در سطح یک فرودگاه پراکنده شده و برخی زیر آشیانه‎ها قرار دارند به شمار می‎رود.

در پایان باید گفت بهبود موشک‎های بالستیک کشور تنها منحصر به افزایش برد از ۳۰۰ کیلومتر در شهاب-۱ به ۲۰۰۰ کیلومتر در قدر و عاشورا و … و بهبود دقت نبوده است بلکه بهینه‎سازی ریزترین خصوصیات عملکردی و عملیاتی با تغییرات اجزای مختلف نیز در دستور کار بوده مثلاً استفاده از سوخت جامد، آن هم دو مرحله‎ای در موشک دوربرد و سریع سجیل که خواب را از چشم صهیونیست‎ها ربوده، حذف بالک در موشک میانبرد قیام-۱ که تنها با وجود یک سامانه کنترلی فوق مدرن ممکن شده و همچنین انواع کلاهک‎های مختلف که هریک برای طیفی از مأموریت‎ها کارایی بهینه دارند از دیگر جلوه‎های رشد و بالندگی در صنعت موشک‎های بالستیک ایران است که بخش زیادی از بازدارندگی دفاعی کشور پس از جنگ تحمیلی مدیون آنهاست.

اگرچه بیانات رهبر معظم انقلاب در دانشگاه شهید ستاری مبنی بر اینکه “همه کسانی که عادت به تهدید زبانی ایران کرده اند، بدانند، پاسخ ما به هرگونه شرارتی بر ضد ملت ایران، پاسخی جدی و سخت خواهد بود”، مصادیق پیدا و پنهان فراوانی دارد، اما حتما موشکهای ایرانی جزء مهمی از این پاسخ سخت و جدی خواهند بود.

در ادامه‌ی بررسی شخصیت‌ها وعلمای وهابی و تکفیری که در راستای آتش‌افروزی میان مسلمانان و در راستای نقشه‌های شوم دشمنان گام بر می‌دارند، این بار به سراغ بررسی نظرات و دیدگاه‌های یکی از دشمنان سرسخت شیعیان و از مخالفان تندروی حزب الله و ایران به نام شیخ «ناصر العمر» می‌رویم.

بیوگرافی شیخ ناصر بن سلیمان العمر
شیخ “ناصر بن سلیمان العمر”، دبیرکل بنیاد مسلمانان عربستان سعودی و از چهره‌های سرشناس تندرو و افراطی وهابی است.
ناصر بن سلیمان بن محمد العمر (متولد ۱۳۷۳ه/ ۱۹۵۲) در روستای مریدسیة وابسته به شهر بریده در منطقه القصیم به دنیا آمد. دوران دبیرستان خود را در سال ۱۳۹۰ هجری قمری در مرکز علمی ریاض به پایان رساند سپس در سال ۱۳۹۴ ه تحصیلات دانشگاهی خود را در دانشکده شریعت به پایان برد و سپس به عنوان مربی در دانشکده اصول دین – بخش علوم قرآنی- در دانشگاه اسلامی امام محمد بن سعود انتخاب گردید.

 
در سال ۱۹۷۹ فوق لیسانس خود را از دانشکده اصول دین – بخش علوم قرآنی- و در سال ۱۹۸۴ دکترای خود را از همین دانشکده اخذ نمود. در سال ۱۴۰۴ ه به عنوان استادیار و در سال ۱۴۱۰ به دانشیاری ارتقا یافت و در سال ۱۴۱۴ به درجه استاد تمامی نائل گردید. تاکنون تالیفات متعددی داشته است که مهم‌ترین آنها عبارتند از: «اعتدال در اسلام»، «عهد و پیمان در قرآن کریم»، «سعادت بین توهم و حقیقت»، «نگاهی راهبردی به مسأله فلسطین» همچنین سخنرانی‌های زیادی از وی در اینترنت وجود دارد. وی هم اکنون در سمت ناظر کلی پایگاه اینترنتی مسلم نت فعالیت می کند.

به لحاظ سیاسی شیخ ناصر العمر به جریان الصحوه نزدیک است؛ جریان الصحوة جریانی است که تلاش می‌کند میان وهابیت و اخوان المسلمین پیوند برقرار سازد. مسئولان قطری از وی به شدت حمایت می‌کنند.

جریان دینی در عربستان سعودی به سه دسته تقسیم می شود: نخست علمای درباری، دوم علمای الصحوة مانند محمد العریفی، سلمان العوده، سفر الحوالی و ناصر العمر که دارای پایگاه مردمی هستند اما تمایلی به درافتادن با رژیم ندارند و حتی بعضاً مخالفت خود با هرگونه تظاهرات در عربستان را اعلام می‌دارند و دسته سوم شیوخ انقلابی شامل سلیمان العلوان، عبدالعزیز الطریفی، خالد الراشد و ناصر الفهد هستند.

نکته دیگر آنکه ناصر عمر در جایی تدریس و تحصیل کرده است که مهد تکفیر و افراط‌گری در عربستان است. دانشجویان و اساتید دانشکده‌های شریعت در عربستان سعودی بویژه دانشگاه “محمد بن سعود” (مخصوصاً دفتر وعظ و ارشاد این دانشگاه) که ناصر عمر در آنجا تحصیل و تدریس کرده، همه مسلمانان به جز مؤمنان به مذهب وهابی تکفیری را کافر می‌پندارند و مراکز خطرناکی هستند که در خون‌ریزی کشتار بی‌گناهان در عراق و پاکستان و اخیراً نیز سوریه دست داشته‌اند.

پایگاه مسلم نت و توهین به مقدسات شیعیان
ناصر بن سلیمان العمر دارای سایتی به نام المسلم نت (http://almoslim.net/)  می باشد که در آن به تمامی مقدسات شیعه اهانت کرده و با عباراتی بسیار سخیف سعی در تشویش اذهان و تخریب وجهه شیعیان در میان دیگر مذاهب اسلامی دارد.

وی که به تندروی مشهور است ادعا کرده است: دو موضوع مهم و خطرناک در جهان اسلام وجود دارد که مسلمانان باید با تأمل بیشتری به آنها بنگرند، یکی افکار لیبرالی و لائیک می‌باشد و دومی که بسیار خطرناکتر است، نفوذ ایرانی‌ها در بین مسلمانان جهان اسلام می‌باشد که باید با این دو مبارزه شدید و فقیهانه‌ای صورت گیرد! وی در ادامه تاکید کرده است که ایران کشوری مجوسی است نه شیعه!!!
 

دشمنی شدید با انقلاب اسلامی/ انقلاب ایران، اسلامی نبود چون امام خمینی (ره) از فرانسه وارد ایران شد!!!
شیخ ناصر با حمله به انقلاب اسلامی ایران و بنیانگذار آن، ایرانیان را متهم می‌کند که تشیع را بهانه‌ای برای فریب دادن مسلمانان قرار داده‌اند، همانگونه که شیعیان، عشق به اهل‌بیت علیهم السلام را بهانه‌ای برای نشر افکارشان مورد استفاده قرار می‌دهند! وی در سخنانی عجیب می‌گوید انقلاب ایران، اسلامی نبود چرا که امام خمینی (ره) با هواپیما از فرانسه به عنوان یک کشور کافر وارد ایران شد و ایران در واقع مزدور غرب و آمریکا است!!!

عاشورا روز جشن و سرور است
ناصر عمر در جسارتی آشکار به شیعیان، آنها را متهم می‌کند که عاشورا را تبدیل به روز عزا و ماتم کرده‌اند، اما در واقع عاشورا روز پیروزی و شادمانی است!!! این شیخ افراطی وهابی معتقد است فهماندن این موضوع (مسلمان نبودن ایرانی‌ها) به تمام امت اسلامی، وظیفه علما و طلاب علوم دینی می باشد و تمام افراد امت اسلامی چه زنها و چه مردها این وظیفه را بر دوش دارند و باید برای وضوح این امر برای سایر ملت‌های مسلمان تلاش کنند!

فراتر از جهاد نکاح‌؛ جهاد نکاح با محارم
ناصر عمر در شبکه ماهواره ای وصال که نزدیک به گروه های تکفیری تندرو در سوریه است، از انتقادات وارده به فتوای “جهاد نکاح” گله کرد و گفت: برخی افراد انتقادات شدیدی را به فتواهایی دارند که به برادران مجاهد اجازه جهاد نکاح می‌دهد، اما جالب است که کسی کشتار صورت گرفته توسط سوریه را به یاد نمی‌آورد و از آن گله ای نمی‌کند.

 وی همچنین ایران و سوریه را به جنایات اخیر در سوریه متهم کرد و گفت که این دو کشور در تلاش برای تشکیل و پر رنگ کردن هلال شیعی هستند و تمایلی ندارند که سنی ها در منطقه نقشی را ایفا کنند.  ناصر العمر در ادامه اظهار داشت که مجاهدین در سوریه می توانند در غیاب زنان مجاهد نامحرم با محارم خود ازدواج کنند.

 او اعلام کرد اگر دسترسی به نامحرم آسان نباشد، مجاهدین می توانند با محارم و خواهران خود “عقد نکاح” داشته باشند. پیش از این او از اسارت زنان شیعی و توزیع آنها بین مجاهدین سخن گفته بود.
 

 

 

فتوای ناصر عمر در جهاد نکاح با محارم که در سایت‌های وابسته به گروه‌های جهادی منتشر گردید

گفتنی است پس از صدور این فتوا جهاد با محارم به شکل وسیعی از سوی جبهه النصره در حال اجراست. بر اساس برخی گزارش‌ها، در تعدادی از مناطق تحت تسلط تروریست‌ها، این افراد مرتکب جنایات و رسوایی‌هایی بسیاری با خواهران و مادران خود شده‌اند به نحوی که هیچ کس آن را باور نمی‌کند؛ دلیل آنها این است که بیشتر زنان جهاد نکاح از این مناطق فرار کرده اند و با شدت گرفتن جنگ و افزایش قتل و کشتار دیگر زنی به این مناطق نمی آید.

متن فتوای شرم آور ناصر العمر در برخورد با شیعیان
شیخ ناصر العمر در پاسخ به یک استفتا مبنی بر راهکارهای مقابله با شیعیان، مطالبی دهشتناک بیان نمود که حکایت از اوج توحش مکتب تکفیری وهابیت و اوج دشمنی و خصومت و کینه وی نسبت به تشیع دارد.

 در این استفتاء آمده است: «همانطور که می دانید خطر رافضی‌ها از خطر یهودی ها و نصرانی‌ها برای اسلام بیشتر است و ما چگونه می توانیم برای نجات اسلام، خطر رافضی‌ها را کنترل نماییم؟» شیخ عمر در پاسخ می‌نویسد:

درابتدا باید بدانیم که شیعیان جز با یک حکومت اسلامی جهادی ریشه کن نمی‌شوند، شیعیان بعد از برپایی حکومت اسلامی دو راه دارند: یا اینکه اسلام را بپذیرند! یا اینکه سر بریده شوند، اگر اصرار کردند بر مذهب خود باقی بمانند با آنها باید این چنین برخورد کنید:

اول: همه‌ی شیعیان را چون سر بریدن گوسفند، سر ببرید تا خون سر تا پای آنها را فرا بگیرد، و چه منظره ی بدیعی است زمانیکه تو می بینی اجساد شیعیان در دریایی از خون شناورند و صدای امواج خون رافضی گوشهایت را نوازش میدهد و جنازه هایشان، چشم هایت را به وجد می آورد.

دوم: زنان آنها را به اسارت ببرید و در میان رزمندگان به صورت عادلانه تقسیم کنید .

سوم: کودکان شیعه را به فراگیری تعلیمات اسلامی صحیح وا دارید و توحید و عقیده را به آنها آموزش دهید، و به آنها آموزش های نظامی دهید تا در فتوحات اسلامی از آنها استفاده شود.

چهارم: معابد و ضریح های شرک آلود شیعه را نابود و ویران کنید.

پنجم: خانه های آنها را تفتیش کنید وکتاب های شرک آلود آنها را از بین ببرید.

ششم: روز عاشورا را جشن بگیرید و شیعیان را مجبور کنید درآن شرکت کنند.

هفتم: آنها را مجبور کنید کودکان خود را با اسمائی مانند معاویه، یزید و عائشه و حفصه و… نامگذاری کنند

هشتم: باید به امامانی که ادعا می‌کنند رهبرشان هستند مانند خمینی و سیستانی و … توهین نموده و از آنها بیزاری جویند.

شیعیان از انفولانزای خوکی خطرناکترند !
پایگاه الکترونیکی “مسلم” که ریاست آن را “ناصر عمر” از شیوخ وهابی و تکفیری عربستان سعودی برعهده دارد، همواره مقالات تندی علیه شیعیان منتشر می‌کند که از جمله این مقالات می‌توان به مقاله‌ای توهین آمیز تحت عنوان “إبن جبرین و رافضه و آنفولانزای خوکی!” منتشر شده در این پایگاه اشاره نمود.

 نویسنده این مقاله پیروان مذهب تشیع را به دلیل شکایت از “إبن جبرین”، از ویروس آنفولانزای خوکی خطرناک‌تر می‌داند. “إبن جبرین” از چهره های سرشناس وهابیت در عربستان سعودی چند سال پیش با صدور فتوایی جنجال برانگیز، به قتل رساندن شیعیان را به دلیل کافر بودن، جایز دانسته بود، از همین رو وی زمانی که برای درمان به آلمان سفر کرده بود، از سوی تعدادی از شیعیان عراقی مقیم آلمان مورد شکایت و اعتراض قرار گرفت.

در واکنش به این شکایت از “إبن جبرین”، نویسنده مقاله، پیروان مذهب تشیع را رافضی و کافر خوانده و آنان را از ویروس آنفولانزای خوکی خطرناک‌تر معرفی کرد. وی شیعیان را “اربابان ترور”خواند و آنان را به “نسل کشی پیروان واقعی اسلام” متهم نمود. نویسنده این در ادامه مقاله توهین آمیز خود شیعیان را افرادی نادان خوانده و گفت: رافضی ها اهل کذب و دروغ و خیانت و فسق و فجور هستند.

 آنان مانند منافقین‌اند. وی در ادامه بدون اشاره به ظلم و ستم و سرکوب شیعیان توسط خاندان آل سعود و رفتار نیروهای امنیتی عربستان سعودی و اعضای هیئت امر به معروف و نهی از منکر سعودی گفت: ما چندی پیش در شهر مدینه منوره شاهد آشوبگری های آنان در نزدیکی قبر پیامبر(ص) و در نزدیکی بقیع بودیم. آنان همیشه به دنبال آشوب و خرابکاری هستند.

تبریک انهدام حرمین عسکریین (علیهما السلام)
شیخ ناصر العمر از جمله مفتی‌هایی بود که پس از انهدام حرم امامین عسکریین(ع) در سامرا، این جنایت را به دیگر مفتیان سعودی و اهل سنت تبریک گفت.

 پس از انفجار حرمین شریفین امام هادی و امام حسن عسکری (ع)، دفتر وعظ و ارشاد وابسته به دانشکده امام بن سعود وهابی نیز که به شیخ عمر نزدیک است، به ترویج فتواهای ابن حبرین، ناصر العمر، سفر الحوالی، بارک و الحربی و علمای دیگر وهابی برای نابودی سایر ضریح‌ها و مرقدهای مقدس شیعیان پرداخت. همچنین گفته می‌شود عوامل این دفتر تاکنون در ده‌‌ها عملیات وهابیون تکفیری در شهرهای عراق که به نابودی و انفجار مرقدهای اولیا و فرزندان رسول اکرم(ص) منجر شده، دست داشته‌اند.

منابع آگاه نزدیک به دانشگاه «محمد بن سعود» که ناصر عمر نیز در همانجا درس خوانده و استاد می‌باشد، می‌گویند، شماری از طلاب در طول چند سال گذشته از کلاس‌های درس غیبت کرده و اقدام به پیوستن به مجموعه‌های تروریستی در عراق کرده‌اند. به گونه‌ای که نام تعدادی از آنها در لیست کشته‌های درگیری‌های عراق به چشم می‌خورد.

فتوای شیخ ناصر عمر در وجوب دشمنی با حزب الله
العمر در فتوایی اعلام کرده است که دشمنی با حزب الله بر همگان واجب است، زیرا آنها دشمنان همیشگی اهل سنت بوده اند. وی همچنین از عملیات مستمر تروریست ها و افراد مسلح علیه آنچه آن را ماشین کفر و ظلم نظام های سوریه و ایران خواند، ستایش کرده است.

رد هرگونه سازش با شیعیان
شیخ ناصر العمر، از سلفی های تندرو مشهور با تاکید بر سازش ناپذیری تشیع و تسنن، بشدت سازش و مصالحه شیعه و سنی را مورد حمله قرار می‌دهد.

وی در این رابطه اظهار داشته است که «اختلافات ما با روافض (شیعیان) فقط به مباحث فرقه ای محدود نمی‌شود. اختلاف ما در موردمسائل بنیادین و اساسی دینی است، نه بخشهایی از دین. در واقع هیچ نقطه مشترکی بین ما و شیعیان وجود ندارد.» العمر همچنین در همایش گفتگوی مذاهب که در ژوئن ۲۰۰۳ درریاض برگزار شد از شرکت کنندگان خواست روافض (شیعیان) را به اسلام واقعی و پیروی از شیوه اهل سنت دعوت کنند.

مخالفت با قیام حوثی‌ها/ ایران مسئول اصلی درگیری‌ها در یمن!
العمر از جمله علمای وهابی بود که به مخالفت با قیام حوثی‌ها علیه دولت یمن در سال ۲۰۰۹-۲۰۱۰ برخاست و به همراه برخی علمای وهابی در بیانیه‏ای فتنه انگیز با حمله به شیعیان یمن، از درگیری مبارزان الحوثی با دولت یمن انتقاد کرد. در این بیانیه ایران به عنوان مسئول این درگیری‏ها معرفی گردید.

این در حالی بود که عربستان برای فروخواباندن قیام حوثی‌ها در یمن مداخله نموده و از دولت یمن پشتیبانی به عمل آورد و این علمای وهابی نه به ایران بلکه باید به آتش‌افروزی‌های سعودی‌ها اعتراض می‌کردند. در این بیانیه همچنین از مسلمانان خواسته شده بود که جلوی انتشار مذهب رافضی گرفته شده و تدابیر امنیتی، رسانه‏ای و تبلیغی مورد نظر جهت این کار پیش‏بینی شود.

ناصر العمر: مساجد و حسینیه‌های شیعیان را تخریب کنید
ناصر العمر از چهره‌هایی است که در عمده همایش‌های ضد ایرانی و ضد شیعی در عربستان شرکت کرده و از برگزار کنندگان و حامیان چنین همایش‌هایی است.

در همایشی ضد شیعی که چندی پیش در ریاض با عنوان «مملکت ما … وحدت ما» با حضور امیران برخی از مناطق عربستان، چهره های سیاسی و مفتیان سلفی از جمله صالح الفوزان، عبدالله بن جبرین و برخی از چهره های مشهور ضد شیعی دیگر برگزار شد، ناصر عمر نیز حضور داشت و به سخنرانی علیه شیعیان پرداخت. این علمای تندروی وهابی در این همایش به چند جمع‌بندی رسیدند:

اول: نباید به شیعیان اجازه داد تا سمت های مهمی را در کشور به دست گیرند

دوم: باید قربة الی الله! با فرزندان شیعه در دانشگاهها سختگیری کرد .

سوم: در صورت لزوم حتی کشتار شیعیان واجب است!

چهارم: لزوم دوری از شیعیان و شیعیان خطر اصلی برای عربستان.

پنجم: هیئت حاکمه کشور عربستان، شیعیان مقیم مناطقی چون القطیف، مدینه منوره و نجران را به اسلام (اندیشه سلفی) دعوت کنند و در صورتی که نپذیرفتند آنان را برای پذیرش اندیشه سلفی مجبور نمایند!

ششم: نباید به شیعیان اجازه داد تا در مساجد نماز بخوانند، باید با آنان برخورد شدید داشت!

ناصر العمر در این همایش به طور مشخص خواستار برخورد با شیعیان عراق، ممانعت از حج شیعیان، تخریب مساجد و حسینیه های شیعیان و هم چنین جلوگیری از انتشار کتاب‌، روزنامه و یا مجلاتی که شیعیان در نگارش آن نقش دارند، تعطیلی دادگاه شیعیان در منطقه القطیف و جلوگیری از مشغول شدن شیعیان در مشاغلی چون مشاغل امنیتی، بهداشت و درمان شد. وی در پایان اظهار داشت: نباید اجازه داد، شیعیان در هیچ مقطعی به تدریس مشغول باشند.
 

فتوای وجوب انهدام حرم امام حسین (ع)، حضرت ابالفضل (ع) و حضرت زینب (س)
ناصر العمر به همراه برخی مفتیان مهم دیگر وهابی با صدور فتاوایی خواستار انهدام مراقد مطهره امامان شیعه(ع) شده بودند. این فتاوا که در پی استفتای جمعی از دانشجویان دانشگاه وهابی “محمد بن سعود” صادر شد پس از حمله به بارگاه عسکریین(ع) در سامرا، در سطح گسترده‌ای توزیع و در آن از هر اقدامی برای محو آنچه آثار شرک بویژه در کشور عراق و شهر کربلا خوانده شده، استقبال شده بود. در بخشی از این فتاوا که از حرم امامان شیعه(ع) به عنوان بت‌هایی یاد کرده که باید با خاک یکسان شود، آمده است: حسین از شرک شیعیان به دور است اما حرم او باید به عنوان اصلی‌ترین نماد شرک در عراق ویران شود. در همین راستا نیروهای امنیتی عراق نقشه‌های تروریستی برای تعدی به ضریح امام حسین (ع) و حضرت عباس بن علی (ع)، ضریح امام علی (ع) کشف کردند. گفته می‌شود حمله به مقبره حضرت زینب (س) نیز در دستور کار تروریست‌ها بوده است.

رانندگی حق زن نیست؛ هر کس جز این بگوید منافق و بی‌دین است
ناصر عمر در ویدیویی که در اینترنت نیز منتشر شد، همه کسانی را که خواستار صدور مجوز برای رانندگی زنان هستند و آن را ترویج و تشویق می کنند، به بی دینی و نفاق مته

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: