مقدمه: چندی پیش به اتفاق یه گروه از بچه های هلال احمر به سمت جنوب محل عملیات های مختلف دوران دفاع مقدس رفتیم به این بهانه مطالبی در مورد محلهای بازدیدمان از جمله دو کوهه، فتح المبین، شرهانی، فکه ، چزابه، دهلاویه، هویزه، طلائیه، زید،شلمچه ، خرمشهر، ماردو اروند برای شما هم میگذارم امیدوارم با این کار توانسته باشم قدمی هرچند کوچک برای شناخت بیشتر ویادی از دوران دفاع مقدس انجام داده باشم

فکه

درشمال غربی استان خوزستان منطقه ای است که از غرب به خط مرزی ایران وعراق، از شمال به منطقه ی چنانه، از شرق به ارتفاعات رقابیه ومیش داغ واز جنوب به چزابه محدود می شود. فکه سرزمینی از رمل وشن های روان است که بیشتر آن را تپه ماهورهای رملی وبیابان های پوشیده از شن وماسه دربرگرفته است.

از محورهای اصلی هجوم ارتش متجاوز عراق به شمال خوزستان محور فکه به شوش بود که لشگر 1مکانیزه ی عراق با عبور از این محور توانست خودراتا کنار رودخانه ی کرخه برساند وبه جاده ی اهواز- اندیمشک نزدیک شود.

درآغاز جنگ با سقوط فکه؛ پاسگاههای واقع در جنوب آن محاصره شدند و نیروهای مستقردر پاسگاهها عقب نشینی کردند؛ اما در هنگام عقب نشینی تعدادی از آنها راه را گم کردند ودراثر تشنگی شهید شدند.

دراین منطقه ی مهم واستراتژیک خوزستان عملیات های وسیع والفجرمقدماتی در بهمن سال61 والفجر1در فروردین سال62 وعملیات های محدود نظامی با نام های ظفر 4 وعاشورای3درسال63صورت گرفت این عملیات ها در شرایطی اجرا شد که ارتش عراق به دلیل ترس از حمله ی رزمندگان اسلام وعبور آنان از فکه به سمت العماره وجاده ی مهم بغداد-بصره زمین آن را با انواع موانع هم چون میدانهای مین، کانالهایی به عرض3تا9مترومواضع کمین پوشانده بود.

منطقه ی فکه از نخستین مناطق تفحص شهدا بوده است پس از آتش بس وپایان جنگ تحمیلی کمیته ی تفحص شهدا ولشکر 27محمدرسول الله(ص) دراین منطقه مستقرشدند.تا کنون بدن های مطهر شهدای بسیاری در جراین تفحص کشف شده وشهدای فراوانی هم چون محمودوندوپازوکی دراین راه جان خود را تقدیم نموده اند.

پیروزی خون

عملیات ولفجر مقدماتی

موفقیت عملیات محرم درپیش روی به سمت مهم ترین شهر میان بغداد وبصره یعنی العماره زمین های روبروی آن را مناسب عملیات نشان داد.عملیات والفجر مقدماتی با هدف پیش روی به سوی العماره در زمین های جنوبی فکه طارحی ودر هفدهم بهمن1361با رمز یاالله اجرا شد.

دشمن زمین منطقه را که از چزابه تا فکه به جز جاده هایش –رملی است، با موانع مختلف پوشانده بود دراین عملیات با وجود عبور رزمندگان از زمین های پرمانع ورملی وهم چنین شکستن خطوط دفاعی دشمن، ادامه ی پیش روی ها به دلیل وسعت وعمق موانع استحکامات دشمن وحجم سنگین آتش، میسرنشد؛ درنتیجه فرماندهان دستورعقب نشینی دادند، اما برخی در محاصره ماندندوهمگی شهید شدند.

عملیات والفجر

دوماه پس از عملیات والفجر مقدماتی عملیات دیگری با نام والفجر1در زمین های شمالی فکه با رمز ایالله انجام شد هدف ازاین عملیات تسلط بر ارتفاعات منطقه وپیش روی به سمت العماره بود.

این بار عراقی ها هوشیارتر وزمین ها پرمانع تربودند، بنابراین با این وجود عبور موفق نیروها از موانع شکستن خطوط دشمن ووارد کردن تلفات فراوان برعراقی ها دست یابی به اهداف مورد نظر تحقق نیافت، این این رو فکه وزمین های اطرافش تا پایان جنگ از طرح های عملیاتی گسترده ،حذف شدند.

عملیات عاشورای 3

این عملیات به فاصله ی یک روز پس از عملیات عاشورای 2در منطقه ی عمومی فکه با رمز یاسیدالشهدا درتاریخ25/4/1364انجام گرفت این عملیات ضربتی که در یک روز به اجرا درآمدانهدام قوای جنگی دشمن وکشته وزخمی شدن 635تن از افراد آنان را در پی داشت.

روایت دوست ودشمن

شهید صیاد شیرازی فرمانده ی نیروی زمینی ارتش: عملیات والفجر مقدماتی

عملیاتی بود که یک شبه وضعیتش مشخص شدتاساعت هفت، هشت صبح معلوم شد که عملیات ناکام مانده  وادامه ی آن امکان پذیرنیست. این بود که با جلسه ی فوری وفوق العاده در قرارگاه کربلا به دنبال عملیات بعدی رفتیم واسمش را هم والفجر1گذاشتیم این عملیات برای ما لازم بودتا وضعیت خط را درست کنیم.برخلاف عملیات گذشته که با استفاده از اصل غافلگیری میدان را بازوعبور می کردیم وبه دشمن حمله می بردیم به علت تراکم میدان مین مین از یک طرف ونزدیکی به خط دشمن این حرکات امکان پذیر نبوددشمن روی ارتفاعات مسلط بود وباید ازروش دیگری استفاده می کردیم؛  طرح جسورانه ای بودکه با آتش شدید یگان ها؛از تیر مستقیم تانک گرفته تا تفنگ 106وحتی تفنگ های 57سابق وتیر مستقیم سلاح های سبک موازی زمین به اطراف دشمن تیراندازی کنندواز زیر آتش حرکت کنند

مفسر رادیو اسرائیل :ایرانی ها در توجیه شکست هجومشان اعلام کرده اند که یک سلسله نقشه های پنهانی برای عملیاتهای بعدی دارند اما کارشناسان نظامی این حرفها را توجیهی برای شکست عملیات های والفجر میدانند

یادمانده ها

دیدن بدن خونی شانزده شهید نوجوان ونورانی در منطقه ای ده متری خیلی دردناک است ؛ صحنه ای که من در ولفجر دیدم

تپه های110و112درشمال شرقی سمیده دست رزمنده ها بود، اما دشمن روی ارتفاعات بلندتربه منطقه اشراف داشت وآتش بی پایانش را روی بچه ها متمرکز کرده بود.

22فروردین عراقی ها از صبح تا غروب پنج بار پاتک کردند تا ارتفاعات را پس بگیرند اما هربار رزمنده ها مقاومت کردند غروب کاربه رزم تن به تن کشید ؛ هرچند تانک ها ونفربرها ی عراقی از نیروهایشان پشتیبانی می کردند. عمق میدان مین هم طوری بود که کمک رسانی به رزمنده ها خیلی سخت بود وبه صورت محدود انجام میشدهوای روزهای پایان فروردین در خوزستان  گرم و کلافه کننده است. گرما وآتش جنگ نیروها رابه شدت تشنه کرده بود تپه ها قتلگاه نیروهایی شده بودند که عاشورایی میجنگیدند.

بانیروهای کمین دشمن درگیر شدیم وپس از درگیری شدید، سنگرهای کمین را گرفتیم.آن چه می دیدیم غیر منتظره بود قبلأ فکر میکردم که آنجا یک کمین ساده است که حتی می شود دورش زد، اما یک خط مستحکم با سنگرهاوکانالهای فراوان بود یک کمین کلی که در سرتاسر خط امتداد داشت.

در پاسگاه29فکه کانالی پیدا کردیم که درآن جا چند شهید مدفون شده بودند کانال را کندیم به پاسگاه رسیدیم .آن جا سنگری بتنی ومحکم بود که عراقی ها ساخته بودندومحل دیدبانی شان بود. زیر هرکدام از پله های پاسگاه، رزمنده ای را دفن کرده بودندو رویش بتن ریخته بودند. در اطراف پاسگاه هم بیش تر از صد شهید پیدا کردیم.

صدای بمب باران دشمن ، گوشت را پر میکرد، خسته می شدی ، صدای بمب باران که قطع شد صدای نالان مجروحی را میشنیدی که در تپه ای دور، افتاده وآب می خواهد ، نمی توانستی تکان بخوری، دعا میکردی همان صدای بمب باران توی گوشت بپیچد.

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: